Kitap İnceleme: Goethe – Faust

Yepyeni bir kitap inceleme yazısından herkese merhabalar.

Bugün, Goethe’nin ”Faust” adlı kitabını birlikte inceleyeceğiz. Kitabı bugün bitirdim ve yorumlarımı hemen bloğuma eklemek istedim.

Kitap 366 sayfa. Şu sıralar da biraz yoğun olduğumdan, kitabı ancak bitirebildim.

Bu kitabın benim için şöyle bir hikayesi var. Lise zamanlarımda bu kitabı okumaya başlayıp sıkılınca yarım bırakmıştım. Şimdi ise tamamladım. Doğrusunu söylemek gerekirse, kitabın bazı kısımları benim hiç ilgimi çekmedi, bazen birkaç sayfa okuyup kitabı elimden bıraktığım oldu. Ama nihayet bitirebildim.

Faust; latince mutluluk demek. Kitaptaki Faust karakteri; hukuk, felsefe, tıp ve ilahiyatla ilgilenen, bilgi birikimi oldukça fazla olan, öğrenmeye hevesli bir kişidir.

Manzum biçimde yazılmış bir tiyatro eseri olan Faust; Goethe’nin kendi iç dünyasından ve yaşamından izler taşımaktadır.

Kitapta; Faust’un şeytanla savaşı ve ona yenik düşmemesi anlatılır.

Faust; aklı ve bilgisiyle öne çıkan, ömrünü yeni bilgiler öğrenmeye adamış fakat eski içsel huzurunu kaybetmiş bir karakterdir. Akıllı ve donanımlı biri olmasına karşın, içsel bunalımda olduğu bir dönemde, hayatı değişime uğrar ve dünya zevkleri, gelip geçici hazlar, ona cazip gelmeye başlar. İşlediği günahlar yüzünden vicdan azabı duyar. Fakat her şeye rağmen şeytana yenik düşmez.

Kitaptan altını çizdiğim alıntılar

-İnsan evin kıymetini akşam olunca daha iyi anlıyor.

-İyilikler isteyen bir insanın önce kendisi iyi olmalıdır.

-Söz kalpten gelmeli.

-Dünyada en büyük mutluluk tatlı dil ile elde edilebilir.

-İnsan yaşadığı sürece ümidini kaybetmemelidir.

-Çalışıp bir şeyler elde etmek iyidir ama onu muhafaza etmek daha iyi ve daha zordur.

-Ey üzüntü, senin o büyük ve sinsi kuvvetin bana sökmeyecektir.

-Size ait olmayan şeylerle ilgilenmeyin. Kalbinizi rahatsız eden şeyin derdini çekmeyin. O üzüntü bizim içimize zorla girmeye çalışırsa bütün gayretimizle karşı koyalım.

Eğer felsefi derinliği olan kitaplar okumayı seviyorsanız, bu kitabı size tavsiye edebilirim. Fakat benim önceden okuduğum felsefe konulu kitaplara hiç benzemediğini, çok ağır bir kitap olduğunu da belirtmek istiyorum. Sıradaki kitabım; Jules Payot’un İrade Terbiyesi. Kitabı bitirdiğimde yorumlarımı burada paylaşıyor olurum.

Ebru Bektaşoğlu