Kitap İnceleme: Stefan Zweig – Kızıl

Herkese yeni bir kitap inceleme yazısından merhabalar.

Geçtiğimiz günlerde, Stefan Zweig’in “Kızıl” adlı romanını bitirdim.

Bugün bu blog postta, kitapla ilgili yorumlarımı sizinle paylaşacağım.

Tıp öğrenimi için Viyana’ya yerleşen Bertold Berger, çok geçmeden hayal kırıklığına uğrar, hem arkadaş çevresine hem de şehrin karmaşasına uyum sağlamakta zorlanır. 

Bertold Berger; hayatı boyunca hep çekingenlikten yakınan bir genç. Arkadaş ortamındaki erkeklere asla benzemiyor. Zaten bu yüzden hep dışlanıyor, dalga konusu oluyor.

Ataerkil toplumlarda, erkeklerden beklenen bazı toplumsal roller vardır.

Erkekler ağlamaz, erkekler duygusal olamaz, daima güçlü olmak zorundadırlar gibi. Bu rolleri elbette çoğaltmak mümkün.

Fakat Bertold Berger, bu toplumsal rollerin aksine oldukça utangaç ve duygusal yapıda bir erkek.

Ancak bu durumu değiştirmek ve arkadaş ortamında yer edinmek için etrafındaki erkekler gibi olmanın hayalini kuruyor ve davranışlarını değiştirmeye başlıyor. 

Bir gün her şeyden vazgeçtiği sırada, kızıl hastalığına yakalanan bir genç kızla tanışıyor ve içinde daha önce hiç tatmadığı duygular filizleniyor.

Ben bu kitabı, ismi ilgimi çektiği için ve konusunu merak ettiğimden almıştım.

Kitaptaki genç kızın da saçları kızıl ama asıl konu; kızın hastalığı.

Bilmeyenler için söyleyeyim, -ben de yeni öğrendim- kızıl hastalığı vücudun çoğunu kaplayan, kırmızı bir döküntü olarak kendisini gösteren bir hastalık. 

Kurgusuyla insanı fazlasıyla içine çeken bu romanı okumanızı kesinlikle tavsiye ederim.

Kitaptan sevdiğim alıntılar:

-Onu kaybedince anladım neler yitirdiğimi.

-Adına hayat denen şeyin, işe yaramaz ve kırılgan olanları yok ettiğini öğrenmemiş miydi?

Ebru Bektaşoğlu