Franz Kafka – Şato Romanından En Sevdiğim 17 Alıntı

“Bilgin yokmuş” dedi. O zaman varmış gibi de davranmayacaksın.

Sorgulanmanın her türlüsünden nefret ederim.

Mutluluk başınızın üstünde dolaşıyordu ama siz onu çekip aşağı almayı beceremediniz.

Gözleri mendille bağlanmış birini sen istediğin kadar mendil arasından bakmasını söyleyip gayretlendirmeye çalış, o yine asla bir şey göremez. Ancak mendili gözlerinden alacaksın ki, ne yöne gideceğini görebilsin.

Her şeyi yanlış değerlendiriyorsunuz, sessizliği de. Başka türlüsü elinizden gelmiyor.

Yeryüzünde karşılaşılan engeller büyüktür ve ulaşmak istenen amaçlar büyüdükçe daha da büyür bunlar.

Gülümsemesinde insanı oldukça cesaretlendiren bir şey vardı.

Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı.

İnsanın umudunu kıran çevrenin zorlayıcı gücü, düş kırıklıklarına alışma.

Bir çocuk gibi her şeyin önünüze yenilebilecek şekilde konmasını istemekten vazgeçin artık.

Sorumluluk sahibi insanlar haddinden fazla iyilik beklemezler.

İnsan o an yaparken farkında olmuyor ama kendi sağlığını hiç değmeyecek şeyler için harcıyor işte.

Elbette yalancının mumu yatsıya kadar yanar; insanın değil mi ki gözleri vardır, eninde sonunda gerçeği görecektir.

Ama ben de işte bir robot değilim, ne düşündüğümü söylemeden duramam.

Hareketleri biraz ağırlaşmıştı. Bunun nedeni yorgunluk değil anıların yarattığı yüktü.

Yaşını göstermeyen ve yaşlanmayan kadınlardan o ama aynı zamanda da hiçbir zaman genç olmamışlardan.

Kendine söz verdi. Yolda karşılaşabileceği zorluklar ya da dönüş yoluyla ilgili kaygı onu yoluna devam etmekten alıkoymayacaktı.

Ebru Bektaşoğlu