Montaigne’den 20 Etkileyici Aforizma

-Kusurların en büyüğü kendimizden nefret etmektir.

-Lafın yarısı söyleyene, yarısı dinleyene aittir.

-İnsanın en büyük düşmanı beklentidir.

-Mutluluk bile haddini aşınca acıya dönüşür.

-İnsanoğlunun vebası kendini beğenmişliktir.

-Aşk utanmanın olduğu yerde vardır.

-İnsan nefret ettiği şeyi ciddiye alır.

-İnsanın bilgisi arttıkça, şüphesi de artar.

-Başkalarına kendinizden ödünç şeyler verin ama kendinizi tamamen ancak kendinize verin.

-Fikrini bağırarak ve emirler yağdırarak öne süren insan, ancak haksızlığını kanıtlar.

-Evim benim savaşlardan korunmak için kullandığım sığınağım, dışarıdan ayrı tuttuğum bir liman.

-Cesur ve kararlı insan, yere düşse bile dizlerinin üstünde savaşır.

-İdam ettiğimiz adama ceza vermeyiz aslında, onu örnek göstererek başkalarının gözünü korkuturuz.

-Bir amaca bağlanmayan ruh, yolunu kaybeder. Çünkü her yerde olmak, hiçbir yerde olmamaktır.

-Henüz vaktiniz varken doyasıya yaşayın hayatı. Sonunda yanınıza kalan geçirdiğiniz günlerin sayısı değil, mutlu anlarınızın yansımasıdır.

-İşim, kendimi bir şekilde yapmaktan zevk aldığım şeylerle meşgul etmektir. Sırf yürümüş olmak için yürürüm mesela ve bu yüzden mutlu olurum.

-Hiç durup dinlenmeyi düşündünüz mü? İmparatorlukları ele geçirenlerden bile daha çok çalışıyorsunuz, neden biraz yavaşlamıyorsunuz? Yavaşlamak sizi çoğaltır.

-Doğrusunu söyleyeyim, biz erkekler kendi günahlarımızdan çok karımızın günahlarından, ona gelecek ayıplamalardan korkarız. Kendi vicdanımızdan çok karımızın vicdanının üstüne titreriz. (Aman ne fedakârlık!) Karımız bizden daha iffetli olsun da, biz hırsız olmaya, yemin bozmaya, aforoz edilmeye razıyız.

-Gücünü zayıflamaktan korumak ve sürekli canlı tutabilmek için sınırlarını zorlamalı, kendi kurallarına karşı gelmeli insan. Kurallara göre, disiplinli yaşanan bir hayat zayıf olmaktan kurtulamaz.

-Ne mutlu, özgürce yaşadım bunca yıl. Öyle bitsin ömrüm. Bütün çabam kimseye muhtaç olmadan yaşamak…

Ebru Bektaşoğlu